Mijn werk als coach is zo ontzettend boeiend. Ieder verhaal is uniek en ieder begeleidingstraject is een gezamenlijk ‘project’ van de coach en de coachee. Ik deel onderstaand verhaal om jou een klein inkijkje te geven in de worsteling en het enorme diepe gat waar (sommige van) mijn klanten mee te dealen hebben.
“Zaterdag 15 augustus 2020 was een dag als duizend anderen. Als ik eens wist dat dit de laatste dag zou zijn dat ik mijn oude ik zou kennen. Mijn oude ik, een vrouw die de wereld aan kon en nergens haar hand voor omdraaide. Een vrouw die altijd voor alles en iedereen klaar stond en van niemand hulp nodig had. Maar ook een vrouw die al jaren in een overlevingsstand stond, een vrouw waarvan haar “rugzakje” zo vol en zwaar was geworden door alle klappen en tegenslagen die zij jaar na jaar maar in dat zakje stopte.
Die nacht van 15 op 16 augustus was die oude ik verdwenen.
Zondag 16 augustus werd ik wakker met een lichaam dat weigerde te bewegen. Er was iets goed mis met mij, maar wat? Ik voelde paniek, maar als alleenstaande moeder moest ik juist gaan handelen. Ik heb mijn zoon van negen geroepen en wat een held bleek hij te zijn. Hij heeft de buurvrouw erbij gehaald en zij heeft de ambulance gebeld.
Deze broeders hebben mij van top tot teen nagekeken en fysiek bleek ik helemaal gezond. “Mevrouw, u bent letterlijk lamgeslagen”.
Door de jaren van stress heb ik mijn lichaam zo uitgeput, dat zij niet meer verder wilde.
Dit was het begin van een lange periode van herstel. Om dit herstel wat te ondersteunen ben ik begonnen bij coach die gespecialiseerd is in burn-out en stress.
Vandaag ben ik bijna 10 maanden verder, and little did I know, ben ik nog steeds bezig met herstel. Een werkweek van anderhalve dag is net haalbaar en geregeld val ik nog terug. Mijn oude ik is verdwenen en het leren kennen van mijn nieuwe ik is zwaar, maar uiteindelijk hoop ik haar te kunnen accepteren…”
Inmiddels heeft Simone (is niet haar echte naam) de draad weer aardig opgepakt. Als zij terugkijkt op het afgelopen jaar is zij dankbaar voor alles wat zij al heeft geleerd en ze is trots is op alle nieuwe keuzes die ze al heeft gemaakt.
Simone herkent zich goed in het verhaal van cabaretier Patrick Laureij. Hier spreekt hij heel open over zijn depressie en paniekaanvallen, maar met een knipoog 😉
https://lnkd.in/dptMwEH9