 De afgelopen jaren waren niet makkelijk voor Sabine. Zij worstelde om alle ballen hoog te houden. De combinatie van het moederschap, grote drang naar ambitie, groot verantwoordelijkheidsgevoel en moeite met keuzes maken, maakten dat haar lichaam op een gegeven moment de grens aangaf: tot hier en niet verder. Dat is slikken (en schrikken), zeker als je nog zo jong bent...
Met Sabine gaat het inmiddels heel goed. Zij geniet weer van haar werk, haar rol als moeder en is volop in beweging zowel fysiek als mentaal. Sabine: "We hebben in het leven allemaal onze helden. Voor mij was jij er de afgelopen periode één! Echt onwijs bedankt voor alle sessies, gesprekken, theorie en tips. Ik ben heel blij dat ik me inmiddels veel meer in balans voel en dat ik het gevoel heb de dingen in huis te hebben om die balans ook te houden. Je bent echt een topper. Thanks!!!"  Stef: "Ik was thuis niet meer te genieten (kort lontje) en kwam op het werk niet meer toe aan de dingen die ertoe deden. Na het werk ging ik thuis op bank zitten en deed verder niets. Wat mij echt heeft wakker geschud was het besef, dat mijn gezin bijna op de laatste plaats kwam.
Het fysiek weer in beweging komen was voor mij een van de dingen die mij erg goed hebben gedaan. De wandelingen en gesprekken die wij voerden. Na verloop van tijd kon ik zelfs weer joggen en dat maakte mij best trots. Ik vind het nog steeds top dat jij op mijn pad bent gekomen, mij hebt opgepakt en weer op de goede weg terug hebt gebracht. Ik ben je zeer dankbaar voor je eerlijkheid en positieve input. Zonder jouw hulp had het laatste jaar zeker anders gelopen en ik denk niet met een positief einde. Door jouw inzet heb ik weer aandacht voor mijn omgeving en ben ik weer een 50+er met een behoorlijk actief en gezond leven, die het weer helemaal ziet zitten. Kortom, ik heb de regie weer in eigen hand genomen! Gerda bedankt voor je top coaching." Met Stef gaat het nog steeds heel goed. Het hardlopen bleek niet zo goed bij hem te passen (kreeg last van zijn knieën), en de laatste paar sessies hebben we samen gefietst. De ochtendmist hing nog over de weilanden en met de mountainbike ontdekten we nieuwe routes én een nieuwe passie voor Stef. Hij geniet met volle teugen van het leven, heeft inmiddels een nieuwe functie op zijn werk én een nieuwe fiets in de schuur!  Voor veel vrouwen is het een grote wens. Het moederschap. Als je zwanger bent is dat dan ook groot nieuws en er volgt een bijzondere periode. Maar deze periode verloopt niet voor iedereen even gemakkelijk. Tijdens de zwangerschap ervaren veel vrouwen ‘kleinere’ klachten zoals vermoeidheid, misselijkheid, brandend maagzuur, stemmingswisselingen, rugklachten of slecht slapen.
Sommige vrouwen hebben echter (ook) last van mentale klachten en kampen bijvoorbeeld met onzekerheid of angst. Of het geen miskraam wordt, of het kindje gezond is, of ze een goede moeder zal zijn, of ze haar baan of functie kan behouden, of ze nog een aantrekkelijke partner is, of werk en privé gecombineerd kan worden en ga zo maar door. Fysieke klachten kunnen heftig worden en zelfs zo heftig dat het advies is rust te nemen, of erger nog, bedrust. Als deze periode een aantal weken of misschien wel enkele maanden duurt wordt het nog veel zwaarder. De wereld wordt kleiner, mensen tonen betrokkenheid, echter hun leven gaat verder en dat van jou staat stil. De gezondheid van het kindje staat voorop. Bedrust was het advies, dus dat doe je zoveel mogelijk. En afleiding zoeken. Alle boeken heb je gelezen, series op Netflix gaan vervelen, vriendinnen zijn aan het werk en je hebt steeds minder energie. Uit verveling ga je eten. Niet dat je dit (bewust) wilt, maar het gebeurd. Eten geeft rust. En je wordt steeds zwaarder. Logisch want je bent zwanger. Maar het is meer dan dat. Je voelt je steeds ongelukkiger. Het is een zware periode. Maar het is je gelukt! Een prachtige, gezonde baby is geboren! Vanaf nu is het genieten. Of toch niet? Jawel, je geniet van je kindje en het doet het goed. Maar zelf voel je je verre van goed en die ‘roze wolk’ is nergens te bekennen. Genieten lukt nauwelijks en je blijft maar eten. Met eten probeer je je ongelukkige gevoel te verdoven. Omgeven door meer kilo’s lijkt het of je minder kwetsbaar bent. Je zwangerschapsverlof loopt ten einde en jouw spanning loopt op. Je bent lang nog niet toe aan werken. Je moet er niet aan denken dat je je kleintje naar de kinderopvang moet brengen. Bovendien ben je zelf nog lang niet hersteld. Sterker nog, het gaat bergafwaarts en je slaapt slecht. Paniek slaat toe en je durft het huis niet meer uit. Als voor een langere periode je draaglast groter is dan je draagkracht, put je jezelf uit. Te weinig slaap in combinatie met de hoge eisen die je aan jezelf stelt (‘als ik het niet doe, doet niemand het’) en het nooit tevreden zijn eist zijn tol. Maar je kunt het tij keren. 10 Tips om je leven weer op de rails te krijgen 1. Maak een plan voor de dag; creëer routine; 2. Begin de dag rustig, bijvoorbeeld met een ademhalingsoefening of de zonnegroet; 3. Maak tijd voor jezelf; 4. Kies iedere dag 1 doel; wat wil je vandaag echt doen? 5. Wees lief voor jezelf en heb geduld; 6. Praat met anderen over jouw situatie; 7. Ga dagelijks een uur naar buiten. 8. Lees iets wat jou inspireert. 9. Maak afspraken en ga erop uit. 10. Geniet -> leef nu. Je hoeft het niet alleen te doen Het is mooi dat je een dagplanning kunt maken en dat je beseft dat er iets moet gebeuren. Niets doen is geen optie, dan gaat het helemaal mis. Maar hoe pak je dat aan? En hoe hou je het vol? Als je er zelf (even) niet meer uitkomt mag je om hulp vragen. Je hoeft het niet alleen te doen. Zoek mensen in je omgeving, leg uit wat je graag zou willen en vraag of ze willen helpen. Overleg samen op welke manier jij geholpen, gesteund, gecoacht en/of ondersteund wilt worden. Maar ook KloetCoaching kan je bij dit proces begeleiden. Neem contact op voor een vrijblijvende kennismaking. We maken samen de balans op en helpen jou inzicht te krijgen in de situatie en het proces wat nodig is voor herstel. Een unieke combinatie van lichaamsbeweging en coaching in de natuur. Het is nog donker als ik op pad ga naar mijn eerste klant. Wij hebben om 8:30 uur afgesproken aan de rand van het bos. Vandaag is een donkere dag, het is koud, mistig en het motregent een beetje. Als ik onder bomen door fiets vallen dikke druppels op mijn hoofd. Het is winter! Een heerlijk jaargetijde vind ik. Het ruikt lekker, de kou is verfrissend en de natuur is in rust. Ik heb afgesproken met een klant.  Hekel
Ik ken haar al een flinke tijd. Zij houdt niet van de winter en heeft een hekel aan regen. Eigenlijk heeft zij zelden zin om te trainen. Meestal is zij ruim op tijd aanwezig en ook deze keer staat zij al op mij te wachten. Mopperend en mokkend. Ik parkeer mijn fiets en vraag hoe het ermee is. “Wat heb ik hier een hekel aan” gromt zij. We gaan op weg. Een stevige wandelpas om het lichaam op te warmen en voor te bereiden op wat komen gaat. Al wandelend nemen we de afgelopen week door. “Nog bijzonderheden?” vraag ik. Zij antwoordt: “Het gebruikelijke. Ik werk omdat het moet, ik ontkom er niet aan.” Somber Rustig bouw ik de training op. Zij wil graag fysiek sterker worden. Twee jaar geleden heeft zij een burn-out gehad en daarna heeft zij bijna een jaar niet gewerkt. Sinds vorige zomer is zij weer aan het werk. Zij besefte dat er iets moest veranderen. Zowel fysiek, emotioneel als mentaal was zij flink uit balans. Inmiddels heeft zij de draad op haar werk weer goed opgepakt en ook op emotioneel en mentaal vlak gaat het steeds beter. Echter, de somberheid is gebleven. Maar die was er al lang voor de burn-out. Zij kampt er al meer dan haar halve leven mee. Glimlach De intensiteit van de training wordt opgevoerd. Hardlopen wordt afgewisseld met kracht- en balansoefeningen. Zij krijgt het warm en handschoenen en sjaal gaan al uit. Ik daag haar uit om door te gaan als het moeilijk wordt, net iets verder te rennen als zij wil stoppen en een paar extra krachtoefeningen te doen als zij denkt dat het niet meer kan. En zij kan het. Natuurlijk kan zij het en ik weet wat het resultaat zal zijn. Als zij even pauzeert en een slok water neemt breekt een glimlach door, zij kijkt mij aan en zegt ‘Hier doe ik het voor’. Een mooi moment. Ik wist dat dit ging komen. We vervolgen de training. Korte stukken hardlopen, oefeningen, we praten wat, rennen weer een stuk, beklimmen een heuveltje en wandelen verder. We sluiten de training af met een ademhalingsoefening en ten slotte nemen we weer afscheid. Ik fiets naar mijn volgende afspraak en ik weet; ‘Hier doe ik het voor’! Gemotiveerde werknemers zijn doorgaans vitaler. Ze zitten beter in hun vel en zijn productiever. Ook hebben zij een doel voor ogen en laten zich niet eenvoudig tegenhouden als het tegenzit. Als manager kun je je werknemers motiveren door rekening te houden met hun individuele drijfveren. Hoe werkt dit en hoe pak je het aan? Drijfveren Drijfveren zijn redenen, prikkels en stimulansen die ervoor zorgen dat je doet wat je doet. Ze zeggen iets over (werk)houding, motivatie, voorkeuren en waarden. Drijfveren zorgen ervoor dat je keuzes maakt, hoe je functioneert en bepalen in grote mate jouw gedrag. Bij drijfveren gaat het erom wat je werkelijk beweegt. Is voor jou bijvoorbeeld zekerheid belangrijk of juist een hoog salaris? Of ga je liever voor zelfontwikkeling, creativiteit of heb je graag veel macht? De volgende drijfveren worden vaak onderscheiden: Financiële beloning, macht & invloed, altruïsme (bijdrage leveren aan groter geheel), zelfontwikkeling, creativiteit, sociale contacten, autonomie, zekerheid, status & prestige, afwisseling, structuur, invloed, balans werk en privé, arbeidsomstandigheden. Drijfveren worden al vroeg gevormd en worden mede bepaald door het gezin waarin je opgroeit, de omgeving, de fase in je leven en/of het stadium in je carrière. Ze kunnen in de loop van de tijd veranderen als gevolg van ervaringen. Het is niet slechts één drijfveer dat gedrag bepaalt; iemand kan bijvoorbeeld zowel gaan voor resultaten en prestaties als ook voor sociale contacten. Hij of zij zal dus resultaten willen boeken en dat het liefst in teamverband doen. Motivatie Als manager weet je dat gemotiveerde werknemers van grote waarde zijn voor de organisatie en steek je waarschijnlijk veel tijd en energie in het motiveren van werknemers. Vaak blijkt echter, dat leidinggevenden hun medewerkers motiveren met initiatieven die henzelf zouden motiveren*. Je kunt je echter afvragen of je initiatieven wel aansluiten bij de persoonlijke drijfveren van je medewerkers. Het blijkt namelijk dat leidinggevenden over het algemeen andere drijfveren hebben dan hun medewerkers. Het is bijvoorbeeld niet voor iedere medewerker vanzelfsprekend om carrière te willen maken (drijfveren status of macht) of specialist in zijn vakgebied te worden. Zo kan een medewerker het hebben van sociale contacten als belangrijke drijfveer te hebben, of de zekerheid van een vaste baan of structuur. Dit is per persoon verschillend en vraagt om een individuele benadering. Productiever en vitaler Mensen zijn uit zichzelf gedreven en willen graag dingen doen die daarbij passen. Als iemands takenpakket aansluit bij zijn drijfveren, zal dit over het algemeen een gemotiveerde medewerker zal zijn. Gemotiveerde werknemers zijn vaak ook vitaler. Ze zitten beter in hun vel, zijn productiever, hebben een doel voor ogen en laten zich niet eenvoudig tegenhouden als het tegenzit. Individuele benadering Managers die dat begrijpen en aansluiten op de drijfveren van medewerkers kunnen veel effectiever en prettiger met hen samenwerken. Je kunt als manager met je medewerker in gesprek gaan over zijn of haar drijfveren. Hierdoor leer je hem of haar beter kennen en kun je keuzes, werkhouding en interacties beter begrijpen. Soms lukt praten niet tussen leidinggevende en medewerker en dan kan externe coaching (individueel en/of in een groep) een effectieve manier zijn. Er zijn talloze cursussen, trainingen, tests en workshops ontwikkeld op dit gebied. Uit de praktijk Als hardloopcoach/runningtherapeut breng ik mensen in beweging. Vooraf worden doelen bepaald door de coachee, zowel fysiek als mentaal. Vervolgens ondersteun ik bij het behalen van deze doelen. Mijn ervaring is dat mensen zich mentaal beter gaan voelen naarmate ze fysiek actiever worden. Door het bereiken van doelen genereer je succesmomenten en krijg je meer energie en zelfcompassie. Ook ervaar je een trots gevoel en word je zelfbewuster. Mijn tip: Achterhaal de drijfveren van je medewerkers, creëer ruimte om doelen te bepalen, geef vertrouwen om er naar toe te werken en laat ervaren hoe het voelt om doelen te behalen. Dat geeft energie, zelfvertrouwen en nog meer motivatie om verder te gaan. Bovendien ervaren medewerkers dat het ook op andere gebieden (zakelijk, privé) veel kan brengen. Ze nemen het heft in eigen hand, komen in beweging en geven zelf de richting aan. * Onderzoek uitgevoerd door Reynaarde Talentontwikkeling, gebaseerd op de loopbaananker theorie van Edgar H. Schein. Schein. http://www.reynaarde.nl/talentontwikkeling/motivatie-leeft.html  "Mijn hart is gebroken, niets is erger dan geblesseerd te zijn." Je hebt jezelf eindelijk uit de bank kunnen hijsen en je er toe kunnen zetten te gaan sporten. Of je bent juist een fanatieke sporter in voorbereiding voor een mooie wedstrijd/uitdaging. En dan begint de ellende. Je bent geblesseerd! En dan...? Je baalt verschrikkelijk. Waarom ik? Waarom juist nu? Ik herken de frustratie. Uiteraard ben ook ik (tijdens mijn lange sportieve carrière) wel eens geblesseerd geweest. En dat gebeurde altijd op het verkeerde moment... Een eyeopener voor mij was een advies van een fysiotherapeut. Zij zei; "Wereldkampioen zul je niet meer worden (ik was op dat moment ruim over de 40, dus daar had ze zeer waarschijnlijk wel gelijk in), dus niet het eindpunt (je wedstrijd) is het doel, maar de reis ernaar toe is waar het om gaat!"  Deze zin had (en heeft nog steeds) veel impact op mij, omdat ik als fanatiek sporter enorm gefocust was op die bepaalde wedstrijd waaraan ik mee wilde doen, wilde telkens weer mijn persoonlijke record verbeteren en deed nóg meer krachtoefeningen op de sportschool zodat ik nóg sterker werd. Ik had geen oog voor wat er onderweg gebeurde. Toen zag ik in, dat het van groot belang is te kunnen genieten van (herstel-)trainingen en van rustdagen (niet sporten) en dat deze instelling mij in een positieve flow bracht. Ook in andere situaties werd ik mij steeds meer bewust van het feit, dat mijn focus op de toekomst gericht was in plaats van te leven in het NU.
Sindsdien streef ik ernaar om me heen te kijken en NU te genieten. Ik merk dat dat niet altijd vanzelf gaat en dat ik mezelf regelmatig ‘terugfluit'. Mijn focus op NU is en blijft een mooie uitdaging. Ben jij op zoek naar (meer) focus in je leven? Aarzel niet en neem contact met me op. Wellicht kan ik je op weg helpen... Bewegen is goed voor lichaam en geest. Het geeft energie en het ontspant tegelijkertijd, het stimuleert de concentratie, verbetert de slaap en stemt blij. Toch bewegen veel mensen te weinig, verkeerd of helemaal niet. Weet je dat de Nederlandse Norm Gezond Bewegen (NNGB) voor volwassenen adviseert om dagelijks (7 dagen per week) minimaal een half uur tenminste matig intensief lichamelijk actief te zijn? In beweging komen is makkelijker dan je denkt. Loop bijvoorbeeld wanneer het kan; tijdens een telefoongesprek, de lunch of een vergadering. Of loop naar een collega in plaats van te bellen of een e-mail te sturen. En neem de trap in plaats van de lift en zorg dat je niet te dik wordt, dat beweegt fijner. Nieuwe ontwikkeling: heeft jouw organisatie al deskbikes in gebruik? Al fietsend werken medewerkers zich fit en bovendien komen zij tijdens het bewegen op nog betere ideeën.  Moet je sporten als je een burn-out hebt? ‘Ga toch lekker mee, joh, dat zal jou ook goed doen’, belooft je buurvrouw je keer op keer. Je moet er niet aan dénken. Een rondje hardlopen? Zelfs een broodje halen bij de bakker staat je al tegen. Feit is: sinds je buurvrouw is gaan hardlopen, gaat het uitstekend met haar. Ze voelt zich fitter dan ooit, haar humeur is verbeterd en als bonus is ze ook nog eens 3 kg afgevallen. Dat staat in schril contrast met jou. Bij jou is het één en al malaise; niet alleen in je lijf, ook in je hoofd. Volgens de huisarts komt dat door je burn-out. En hoewel je veel rust, merk je bar weinig verbetering. Je buurvrouw kijkt hoofdschuddend over de schutting; zij zou ’t wel weten. Klopt het wat je buurvrouw denkt? Knap je op van sporten als je burn-out bent?  De herstel-paradox
Je bent uitgeteld en hebt veel rust nodig, daarover bestaat geen twijfel. Bij burn-out is er disbalans in je stressmechanisme. De systemen die bij inspanning probleemloos voor voldoende energie zorgden, werken anders. Daarom kosten dingen die je eerder met gemak deed, nu veel moeite …áls je ze al doet. Het ingewikkelde bij burn-out is dat de ontregelingen zichzelf in stand houden. Dat komt doordat je herstelvermogen is verminderd. Na inspanning herstel je veel minder snel. Het klinkt paradoxaal: om beter te herstellen, moet je eerst in actie komen Maar dat moet je dan wel zorgvuldig doseren. Het is geen goed idee om te trainen of aan je conditie te werken. Dat kost bakken met energie en die kom je immers al te kort. Zo lang je heel vermoeid bent, is een korte, dagelijkse wandeling het beste. (Houd je niet van wandelen: zwemmen of fietsen is ook goed.) En wat ook goed voor je is: wees je bewust van je omgeving. Gebruik je zintuigen. Voel de wind door je haren en langs je gezicht. Voel je voeten die neerkomen op de grond. Kijk om je heen, ruik de frisse lucht. Als je gewone gedachten het overnemen, merk dit dan op en leid je aandacht terug naar je zintuigen. Wat moet je beslist niet doen? Je hoeft géén prestatie te leveren. Doe tijdens het wandelen dus vooral níet je best. Het draait niet om het aantal kilometers of je snelheid. Gewoon lopen, in een mild tempo. Het is de kwaliteit die telt. Geldt dit wandeladvies ook als je heel erg vermoeid bent? Nee. Er bestaat een ernstige vorm van burn-out waarbij de energiesystemen vrijwel plat liggen. Dan slaap je heel veel, terwijl je vermoeidheid nauwelijks afneemt. Een kwartier wandelen is dan te veel. In dat geval pas je je aan: begin met vijf minuten rustig lopen. Rust even uit en loop terug en ontspan je. Sla de volgende dag over en ga de dag daarna opnieuw. Dit doe je net zo lang tot het beter gaat. Voer je wandeltijd dan langzaam op. Vooral niet forceren. Dit herstel vraagt veel geduld. Dus: wat moet je doen? Zo lang je herstelvermogen niet optimaal werkt, is trainen of hardlopen met je buurvrouw geen goed idee. Maar met alleen rusten kom je er ook niet. Om je lichaam te leren zich vlotter te herstellen, is ook milde inspanning nodig. Zoek je professionele ondersteuning bij je herstel van een burn-out, wil je op zoek naar de oorzaken van jouw ontregelde (stress)systeem en wil je leren de regie weer in eigen handen te nemen? Neem dan contact op met Kloet Coaching. Jij weet wie je bent, wat je graag wilt realiseren en niks staat je meer in de weg. Je hebt je plan en je focus, je gaat het gewoon doen.. toch?!
Weten wat te doen is één, het daadwerkelijk doen is van een ander kaliber. Denk maar eens aan de geweldige voornemens aan het begin van weer een nieuw jaar. Heb jij je ooit iets groots of iets vets voorgenomen? Dit jaar ga ik gezonder eten, stoppen met roken, ga ik vriendelijker voor mezelf zijn, meer in het NU leven of dit jaar ga ik die gave reis maken waar ik al zo onwijs lang van droom. Om zo maar even wat voorbeelden te noemen. Oké en dan? Zoals weten nog geen doen is, is iets willen ook nog niet iets doen. Jezelf iets voornemen kan het gevolg zijn van iets weten: bijvoorbeeld je weet dat je fysiek en mentaal meer energie zal ervaren als je gezonder eet, je weet dat als je vriendelijker voor jezelf zal zijn je ook minder stress zal ervaren of je weet dat je conditie verbetert als je meer beweegt. Een voornemen kan ook het gevolg zijn van iets willen, een diep diep verlangen zoals bijvoorbeeld die reis of het avontuur aangaan van het zoeken naar een andere baan omdat je het in je huidige werk niet naar je zin hebt. In beide gevallen heb je het hele plaatje waarschijnlijk optimaal geschetst in je hoofd, zie je het volledig voor je en rest er niets anders meer dat het gewoon te doen! Toch? Of ben je ergens halverwege blijven hangen? En wil je toch de volgende stap zetten, jouw focus bepalen en daadwerkelijk in beweging komen? Neem dan contact op met Kloet Coaching! Ik help je graag op weg! |
Gerda Kloet-HuybersRunningtherapeute, Personal Trainer & Coach en gepassioneerd sporter. Archieven
November 2018
Categorieën |
RSS-feed